Język Perl – zastosowanie i budowa
Perl to przedstawiciel zbioru języków kompilowanych, co w praktyce oznacza, że części kodu są ze sobą wiązane przy użyciu narzędzia zwanego interpreterem i dopiero w takiej postaci algorytmy zostają tworzone. Taka forma automatyzacji znacznie upraszcza cały proces co odpowiednio przyspiesza formułę usprawniania kodu. W sieci dostępne są kompilatory Perla umożliwiające budowanie aplikacji opartej o czysty kod binarny. Za stworzenie języka odpowiada Larry Wall, zaś jego nazwa ma swoje podłoże w Practical Extraction and Report Language. Nauka podstaw w Perl ‘u jest zasadniczo całkiem prosta, umożliwiając stopniowe wgłębianie się coraz mocniej w jego architekturę. Co zaś tyczy się samych składowych dziedzin, w których możemy zastosować Perl to będą to chociażby wspomniane systemy binarne czy konwertowanie tekstu.
Podstawowe cechy języka Perl
Przede wszystkim nie bez znaczenia pozostaje fakt ogólnej dostępności i kompatybilności języka z niemal każdym systemem operacyjnym. Prawie każda dostępna kompilacja jest bez licencyjna i wolna od jakichkolwiek opłat dodatkowych. Jego budowa pozwala na przetwarzanie kodu w sposób obiektowy, bez pojedynczego przepisywania kolejnych linijek kompilacji. Programista może dość dowolnie kreować strukturę kodu zgodnie z własnymi pomysłami oraz unikalnym stylem. Perl stanowi dobre źródło zamienników dla formuły shella, przez co umożliwia łatwiejsze zarządzanie systemem u jego podstaw. Mimo, że jego „serce” nie jest zbudowane na kompilowaniu, a na skryptach, w kwestii szybkości radzi sobie on znacznie lepiej niż większość popularnych języków interpretowania. Warto zaznaczyć, że aplikacje w Perlu to po prostu pliki tekstów łączone i przetwarzane w fazie końcowej przez interpretera.
Wady i zalety języka Perl
Perl jako język bardzo przydatny przy kreacji różnorodnych skryptów znajduje zastosowanie również w architekturze Unixowej. Do jego niewątpliwych zalet należy kompatybilność interpretatorów dostosowanych do wielu środowisk systemowych typu Windows, Linux itp. Znacznie ułatwia proces portowania kodu w oparciu o daną platformę. Dzięki jego kompilacjom opartych na plikach tekstowych, pozwala dowolnie przetwarzać je z pomocą wbudowanych modyfikatorów. Również długie sekwencje binarne nie stanowią problemu dla interpretatorów Perl‘a z uwagi na jego doskonałą optymalizację. Tworzone w nim aplikacje w swoich strukturach mogą mieć wbudowaną obsługę plików graficznych czy sieciowych. Jego przystępność i łatwość obsługi skłaniają programujących w nim użytkowników do kreacji naprawdę ambitnych projektów. Jest idealnym wyborem nie tylko dla początkujących kompilatorów kodu (głównie dzięki łatwym do zgłębienia strukturom), ale też dla bardziej zaawansowanych programistów, z racji na budowę składniową rozpropagowaną przez inne języki programistyczne.
Niestety język ten nie jest wolny od wad. Na szczęście nie są to rzeczy, które w jakikolwiek sposób przekreślałyby jego użyteczność w powszechnym zastosowaniu. Z racji na swoją strukturę tekstową, Perl na tle niektórych innych języków może wydać się dość prymitywny, zwłaszcza na poziomie graficznym. Perl nie będzie również dobry wyborem dla twórców multiprocesowych programów, ze względu na swoje ograniczenia wynikające z chociażby potrzeby każdorazowego odtworzenia kompilacji przy każdym starcie systemu. Jako język z zespołu zaawansowanych poziomowo musi on być tworzony w oparciu o strukturalnie uproszczony kod, możliwy do odczytania przez procesor komputera. Kompilowanie w Perl‘u ma jeszcze jedną wadę, szczególnie istotną z punktu widzenia bezpieczeństwa całej aplikacji. Możliwość łatwego dostępu do architektury źródłowej programu pozwala na wykorzystanie wszelkich dostępnych w nim luk, co pośrednio może ułatwić chociażby ingerencję w jego struktury bezpieczeństwa.
Pomimo tych niedogodności, Perl pozostaje bardzo praktycznym oraz funkcjonalnym językiem, a powszechność dostępnych na rynku ofert pracy dla programistów Perl tylko potwierdza to założenie. Ogłoszenia pracy znajdziecie: tutaj
